چقدر زود عمرم داره میگذره

انگار سرعت این گذر عمر بیشتر از هر کس دیگه ایه

روزگاری که هیچیش قشنگ نیست

فقط داره میگذره و در این گذر

ذره ذره داره روح منو عذاب میده

میدونم که دیگه هیچی مثل قبل نمیشه

ولی بازم دوسش دارم

بازم با کوچکترین ناراحتیش داغون میشم

من کی بودم و کی شدم ؟؟؟؟؟؟

روزای قشنگ زندگی رو بدون اینکه ببینم از دست دادم

ای کاش میشد فهمید که :

آیا بازم روزای خوب میاد ؟؟؟؟